Wielofunkcyjna przestrzeń miejska, przeznaczona dla wszystkich grup wiekowych. Intensywna aktywność fizyczna, spacery, podglądanie fauny i flory, zabawa dla najmłodszych i trochę starszych. Miejsca do spotkań towarzyskich, wydarzeń kulturalnych i kulinarnych. Przestrzeń zapewniająca unikalne doświadczenia, bazujące na wykorzystaniu wszystkich zmysłów. Duża bioróżnorodność i rozwiązania proekologiczne. Odzyskanie przestrzeni zanieczyszczonej hałasem. Pomysł na rozwiązanie problemu lokalnej bezdomności. Park na wszystkie pory roku i dla wszystkich.

Wyodrębniono strefy o wiodących funkcjach: przyrodniczej, sportowej, rekreacyjnej, aktywności lokalnej oraz strefę wejściową. Nasycenie elementami programu związane jest z głównymi wejściami do parku – tu lokalizowane są pawilony i atraktanty tworząc wraz z kładkami układy funkcjonalne. Strefy aktywności znajdują się na wysokości przyległych osiedli, dzięki czemu program jest łatwo dostępny dla ich mieszkańców, będących kluczowymi użytkownikami.

Osnowę tworzy bulwar wraz z łącznikami poprzecznymi: układami kładki – place, zapewniając tranzyt przez park i do celu w parku. Wypełnienie stanowią wewnętrzne pętle spacerowe, kładka widokowa, „ścieżka przygodowa”. Uzupełniające ciągi piesze (skróty) z przyległych osiedli umożliwiają sprawne korzystanie z programu.

Bazę stanowią istniejące zadrzewienia. Projektowana roślinność wzorowana jest na zbiorowiskach dopasowanych do siedliska i funkcji realizowanych w poszczególnych strefach. Dobór gatunkowy oparty o gatunki rodzime i uzupełniony o ich ozdobne odmiany.

Priorytetem jest adaptacja istniejących zadrzewień i ich stopniowa przebudowa w kierunku wartościowych, zgodnych z siedliskiem zbiorowisk. Założono adaptację wartościowych dendrologicznie i/lub biocenotycznie egzemplarzy także jako solitery w nawierzchni placów i na terenach otwartych (plaży, murawach, łąkach).

Zaproponowano system rozwiązań wspomagających zagospodarowanie wód opadowych, mitygację zanieczyszczenia hałasem od ulicy Modlińskiej oraz ochronę i wzrost bioróżnorodności na poziomie siedlisk, gatunków i puli genowej populacji. Dla całego terenu przyjęto zasadę „ciemnego nieba” – unikanie zanieczyszczenia światłem.

Powierzchnia: ok. 16 ha

Współpraca:
FAAB Architektura Białobrzeski Figurski
Pracownia Krajobrazu Marta Grzybowska-Dryja